Marian Stanisław Binek to postać, która wpisała się w historię polskiej weterynarii. Urodził się 6 sierpnia 1951 roku w Pińczowie. Jego kariera zawodowa związana jest z naukami weterynaryjnymi i mikrobiologią weterynaryjną, w których zdobył znaczące osiągnięcia. Obecnie jest profesorem nauk weterynaryjnych, a jego praca została doceniona przez środowisko akademickie.
Warto zwrócić uwagę, że Marian Binek jest profesorem zwyczajnymSzkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie, co stanowi nie tylko zaszczyt, ale również odpowiedzialność za kształcenie przyszłych pokoleń specjalistów w dziedzinie weterynarii. Pełnił również funkcję prorektora tej uczelni w kadencji 2016–2020, co jest dowodem na jego zaangażowanie w rozwój edukacji i nauki w Polsce.
Życiorys
Marian Binek to wybitny naukowiec, który w 1976 roku pomyślnie ukończył edukację na Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie, zdobywając tytuł lekarza weterynarii. Jego osiągnięcia w dziedzinie naukowej obejmują uzyskanie stopnia doktora w 1981 roku oraz tytułu doktora habilitowanego w 1991 roku, na podstawie pracy zatytułowanej „Mapowanie i określanie mitogenności epitapów gronkowcowej enterotoksyny B”. W 2005 roku uzyskał tytuł profesora nauk weterynaryjnych, co stanowiło znaczący krok w jego karierze.
Od początku swojej kariery zawodowej w 1976 roku, Marian Binek pozostaje związany z SGGW, gdzie w 2008 roku objął stanowisko profesora zwyczajnego. Pomimo intensywnego zaangażowania w działalność akademicką, w latach 1997–2012 kierował Zakładem Bakteriologii i Biologii Molekularnej, a w latach 2000–2001 był kierownikiem Katedry Mikrobiologii. W latach 2002–2008 pełnił funkcję prodziekana Wydziału Medycyny Weterynaryjnej, a następnie przez dwie kadencje (2008–2012 oraz 2012–2016) służył jako dziekan tego wydziału. Jego kompetencje zostały również dostrzegane, gdy w 2016 roku został wybrany na prorektora SGGW do spraw nauki na kadencję 2016–2020.
Dodatkowo, Marian Binek brał udział w różnorodnych stażach naukowych zarówno w Polsce, jak i za granicą, w tym w Niemczech i USA. W latach 80. minionego wieku prowadził szkolenia z zakresu weterynaryjnej diagnostyki mikrobiologicznej w Kamerunie (1984) oraz na Kubie (1986). Jego dorobek naukowy jest imponujący; opublikował ponad 200 prac, z czego przeszło 100 to publikacje oryginalne. Współautorstwo znaczącego, dwutomowego podręcznika akademickiego pod tytułem „Zarys klinicznej bakteriologii weterynaryjnej” (2004), stworzonego we współpracy z Konradem Malickim, stanowi świadectwo jego wszechstronności.
W 2013 roku został wybrany na prezesa Polskiego Towarzystwa Nauk Weterynaryjnych, a jego wcześniejsze doświadczenie obejmowało również rolę wiceprzewodniczącego Polskiego Towarzystwa Mikrobiologów. Jego wkład w rozwój nauk weterynaryjnych jest nieoceniony i potwierdzony przez liczne osiągnięcia oraz członkostwo w kilku komitetach naukowych Polskiej Akademii Nauk.
Odznaczenia
Marian Binek otrzymał szereg odznaczeń, które podkreślają jego zaangażowanie i osiągnięcia. Oto niektóre z nich:
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski – przyznany w 2019 roku,
- Złoty Krzyż Zasługi – uhonorowany w 2001 roku,
- Medal Komisji Edukacji Narodowej,
- Odznaka honorowa „Zasłużony dla Rolnictwa”,
- Odznaka Honorowa „Za Zasługi dla SGGW”.
Przypisy
- M.P. z 2020 r. poz. 131
- M.P. z 2018 r. nr 30, poz. 410
- a b Prof. dr hab. Marian Stanisław Binek, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 10.05.2018 r.]
- M.P. z 2005 r. nr 30, poz. 410
- M.P. z 2001 r. nr 40, poz. 657
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Jakub Józef Jakubowski | Konstanty Narkiewicz-Jodko | Bronisław Czerwiński | Czesław Olech | Artur Bartosik | Stanisław Łukasiewicz (1884–1960) | Andrzej Dziubiński (1947–2019) | Zofia NeymanowaOceń: Marian Binek