Kacper Napoleon Wysocki, urodzony 6 grudnia 1810 roku w Pińczowie, a zmarły 21 września 1850 roku w Zurychu, był znanym polskim kompozytorem oraz utalentowanym pianistą. Jego twórczość artystyczna wywarła znaczący wpływ na rozwój muzyki w naszym kraju.
Do najbardziej znanych dzieł Wysockiego należy Polonez a-moll „Pożegnanie Ojczyzny”, który w języku francuskim funkcjonuje jako Polonaise „Les adieux à la Patrie”. Utwór ten, znany powszechnie także jako Polonez Ogińskiego, to emocjonalny polonez fortepianowy skomponowany w tonacji a-moll. Należy zaznaczyć, że często jest mylnie przypisywany Michałowi Kleofasowi Ogińskiemu, co potwierdza, jak istotne jest przypisanie dzieł do właściwych twórców.
Życiorys
Kacper Wysocki rozpoczął swoją edukację w dziedzinie gry na fortepianie w Krakowie, a następnie kontynuował naukę pod okiem Józefa Elsnera w konserwatorium warszawskim. Następnie, wokół roku 1824, przeszedł pod skrzydła K. Arnolda w Berlinie. W okresie do 1849 roku był aktywny na międzynarodowej scenie muzycznej, koncertując nie tylko w kraju, ale i za granicą, co często związane było z jego leczeniem zdrowotnym.
W Warszawie, gdzie przez dłuższy czas miał swoje miejsce zamieszkania, występował także w takich miastach jak Lipsk, Paryż, Berlin, Poznań, Kraków i Drezno. Długi czas uczył gry na fortepianie w warszawskim konserwatorium, a wśród jego uczniów znalazł się m.in. W. Wiślicki.
Wysocki zdobył uznanie jako wirtuoz fortepianu, a jego repertuar obejmował nie tylko własne kompozycje, lecz również utwory takich wybitnych twórców jak Fryderyk Chopin, Ferenc Liszt oraz Sigismund Thalberg, z którymi był często porównywany i oceniany na równi.
Od około 1839 roku był aktywnym członkiem Towarzystwa Wsparcia Podupadłych Artystów Muzyki, ich wdów oraz sierot, co ukazuje jego zaangażowanie w wsparcie dla społeczności artystycznej.
Życie prywatne
Kacper Wysocki był synem Tomasza Wysockiego, który pełnił funkcję prorektora Liceum Św. Anny w Krakowie. Miał również brata, inżyniera Stanisława Wysockiego. Kacper, wraz z bratem Feliksem, który był doktorem medycyny, brał czynny udział jako artylerzysta w powstaniu listopadowym. Uczestniczył w bitwie pod Ostrołęką oraz w działaniach na baterii generała Bema, gdzie odniósł rany.
Niestety, Kacper zmarł na gruźlicę. W hołdzie dla jego pamięci, wraz z bratem Feliksem, umieszczona została tablica w kościele Św. Anny w Krakowie.
Twórczość
Kacper Wysocki był kompozytorem, którego działania artystyczne miały znaczący wpływ na rozwój polskiej muzyki fortepianowej. Tworzył miniatury fortepianowe, które były inspirowane dziełami chopina, a także komponował tańce o charakterze salonowym, które nosiły cechy muzyki ludowej. Ze względu na swoje umiejętności i styl, zyskał przydomek „Krakowianin”, co podkreślało jego związek z krakowiakiem i lokalną kulturą.
W swojej twórczości Wysocki często odwoływał się do wydarzeń historycznych, co znajduje wyraz w jego tańcach i marszach. Przykładem może być Mazur obozowy, który napisał na cześć Chłopickiego w roku 1830, we wcześniejszych latach powstania listopadowego. Kompozycja ta istnieje zarówno w wersji na fortepian, jak i w aranżacji orkiestrowej, co świadczy o jego umiejętności pisania dla różnych form artystycznych.
Wysocki to także autor niezwykle popularnego poloneza a-moll, znanego jako Pożegnanie Ojczyzny, który często mylnie przypisywany jest Michałowi Kleofasowi Ogińskiemu. Jego twórczość jest ceniona nie tylko za muzykalność, ale również za piękną treść i głębię emocjonalną, które odzwierciedlają ducha czasów, w których tworzył.
Przypisy
- AgnieszkaA. Leszczyńska, Polonez a-moll „Pożegnanie Ojczyzny” między legendą a rzeczywistością, „Muzyka”, 68 (3), 2023, s. 3–22, DOI: 10.36744/m.2072, ISSN 2720-7021 [dostęp 18.10.2023 r.]
- MarekM. Moczulski, Stanisław Wysocki - projektant i budowniczy Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej, „Mówią Wieki” (8), 07.08.2020 r., s. 22-26.
- Michał Kleofas Ogiński [online], portalmuzykipolskiej.pl [dostęp 05.10.2021 r.]
- BarbaraB. Chmara-Żaczkiewicz, Wysocki Kacper Napoleon, [w:] ElżbietaE. Dziębowska (red.), Encyklopedia muzyczna PWM, wyd. I, t. 12 W-Ż część biograficzna, Kraków: PWM, 2012, s. 281-282, ISBN 978-83-224-0935-0.
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Andrzej Pęczalski | Malwina Szczepkowska | Jan Nepomucen Szczurowski | Dariusz Słota | Andrzej Barański (reżyser) | Oliwia Hildebrandt | Krzysztof Bucki | Krystian Kuczkowski | Jerzy Piątek | Bolesław Matuszewski | Artur DutkiewiczOceń: Kacper Wysocki