Wiktor Konstanty Monsiorski, który przyszedł na świat 6 marca 1873 roku w Pińczowie, to postać znana w polskim świecie dziennikarskim. Był nie tylko dziennikarzem, ale i wydawcą, co czyniło go ważną osobistością w swojej dziedzinie.
Jego życie zakończyło się 24 grudnia 1932 roku w Sosnowcu, pozostawiając po sobie istotny ślad w historii polskiego dziennikarstwa.
Życiorys
Wiktor Monsiorski był synem nauczyciela, Jakuba Augusta Monsiorskiego. Swoją edukację rozpoczął w rodzinnym Pińczowie, gdzie ukończył progimnazjum, a następnie przeniósł się do Warszawy, aby kontynuować naukę w gimnazjum oraz w szkole technicznej.
Jego kariera zawodowa w dziedzinie prasy zaczęła się w „Kurjerze Łódzkim” i w łódzkim „Rozwoju”. W 1906 roku Monsiorski zdecydował się na przenosiny do Zagłębia Dąbrowskiego, gdzie założył pismo „Głos Zagłębia”, które później przekształciło się w dziennik „Kurjer Zagłębia”. Podczas swojej pracy w Łodzi i Zagłębiu Dąbrowskim Monsiorski napotykał na trudności związane z cenzurą, co skutkowało jego wieloma aresztowaniami w carskich więzieniach w Sławkowie i Piotrkowie. Po ostatnim zatrzymaniu w 1909 roku, po wyjściu z więzienia, 1 lutego 1910 roku rozpoczął wydawanie dziennika politycznego, społecznego i literackiego „Iskra”.
Wraz z wybuchem I wojny światowej dołączył do oddziałów obywatelskich milicji, gdzie piastował funkcję „dziesiętnika”. W 1914 roku, wobec niechętnej postawy wobec ruchu legionowego, został aresztowany przez zwolenników Józefa Piłsudskiego. Wówczas okupacyjne władze pruskie uznały „Iskrę” za organ prorosyjski i zażądały jego współpracy z niemieckim wydziałem prasy. Jego odmowa skutkowała internowaniem w 1915 roku, a Monsiorski trafił do obozu w Havelbergu w środkowych Niemczech, gdzie przebywał do listopada 1917 roku i w tym czasie zachorował na gruźlicę. Przez ten okres (od czerwca 1915 roku) prowadzenie „Iskry” przejął Feliks Polkowski, a od listopada 1915 roku wydawanie gazety kontynuował brat Wiktora, Ryszard.
W trakcie powstań śląskich Wiktor Monsiorski angażował się w pomoc uchodźcom z Górnego Śląska, udzielając im schronienia oraz organizując wsparcie. W czasie wojny polsko-bolszewickiej organizował zbiórki broni, żywności oraz odzieży dla polskich żołnierzy.
W 1921 roku budynek drukarni gazety, który był dzierżawiony od Towarzystwa Kopalń Węgla „Hrabia Renard”, spłonął w pożarze. Wydatki na odbudowę zmusiły Monsiorskiego do sprzedaży „Iskry” Akcyjnemu Towarzystwu Drukarskiemu i Wydawniczemu. Tytuł gazety zmienił się na „Kurier Zachodni”, w którym Monsiorski pełnił funkcję redaktora naczelnego. Po kilku latach opuścił redakcję „Kuriera”, a w listopadzie 1926 roku założył w Sosnowcu tygodnik polityczny, społeczny i literacki „Expres Zagłębia”. Już 24 grudnia tego samego roku pismo przekształciło się w dziennik, który stał się jednym z najpopularniejszych w Zagłębiu i był wydawany aż do wybuchu II wojny światowej.
Wiktor Monsiorski zmarł 24 grudnia 1932 roku na gruźlicę, na którą zachorował podczas pobytu w obozie w czasie I wojny światowej. Został pochowany na cmentarzu w Sosnowcu.
Przypisy
- Dariusz Majchrzak: Biografie: Wiktor Monsiorski (1872–1932). [dostęp 28.07.2012 r.]
- formalnie, jako wydawca, figurowała jego żona Helena
Oceń: Wiktor Monsiorski