Piotr Malinowski (taternik)

Malinowski był autorem wielu przełomowych osiągnięć w swojej dziedzinie, w tym zimowego przejścia drogą Harlina w zachodniej ścianie Petit Dru w Alpach, które zrealizował w towarzystwie Marianem Piekutowskim, Zbigniewem Wachem i Janem Wolfem. W 1978 roku, wspólnie z Józefem Olszewskim i Krzysztofem Żurkiem, dokonał zimowego przejścia grani głównej Tatr, które trwało 10 dni. W swojej karierze był ekspertem od trudnych zjazdów wysokogórskich, m.in. z Mylnej Przełęczy przez Komin Drewnowskiego do Czarnego Stawu.

Od 1963 roku Piotr Malinowski był zaangażowany w Polski Związek Alpinizmu, a pięć lat później został ratownikiem tatrzańskim. W latach 1984-1987 pełnił funkcję kierownika Centralnego Ośrodka Szkolenia Polskiego Związku Alpinizmu na Hali Gąsienicowej, a w latach 1987-1991 był naczelnikiem Grupy Tatrzańskiej GOPR. Później, od 1991 do 1995 roku, kierował TOPR. Niestety, jego życie zakończyło się w 1995 roku na skutek komplikacji po operacji łąkotki; prochy Malinowskiego rozrzucono na Polanie Jaworowej w Tatrach, a jego symboliczna mogiła znajduje się na Starym Cmentarzu (na Pęksowym Brzyzku).

Od 1997 roku w Zakopanem organizowane są zawody w narciarstwie wysokogórskim, które noszą nazwę Memoriał Piotra Malinowskiego; 24 kwietnia 2012 roku odbyła się już XV edycja tego znakomitego wydarzenia. Co więcej, 23 kwietnia 2017 roku miała miejsce premiera dokumentu filmowego poświęconego jego życiu, zatytułowanego „Piotr Malinowski. 33 zgłoś się...”, który zrealizowali Robert Żurakowski i Bartosz Szwast.